حمیده ی عزیزم ارام باش
من تو را میفهمم
ترسهایت را
ارزش های زیر سوال رفته ات را
ناهنجارهایی که برایت اتفاق افتاده است
و تمام تنهایی هایت را
که این روزها بیشتر از بیش عمق میگیرد
حتی میفهمم کناره گرفتنت را
از جمع...چه محرمان و چه دورترها...
باور کن به تو حق میدهم
به این نگاه های عجیب و پرمعنایت
به این سکوت های نابجا و به جایت
به خنده های مصنوعی ای که تنها من میفهمم تفاوتش را
فکر میکنی نمیفهمم که گاهی میان حرف های اوج گرفته ی مخاطبت به فکر فرو میروی
به اینکه تو چه میگویی و آنها چه
چرا خیال میکنی من نمیدانم از آتش درونت؟
چرا گمان میکنی من نمیدانم حالت را؟
اما عزیز جان آرام باش
تو باید این روزهایت را طی کنی
باید رنج را با تمام وجودت در درون خودت آرام کنی
باید یاد بگیری
باید بزرگ شوی
این زندگی است
میدانم به وقت تنهایی چه ها میکنی
من حتی میدانم که گاهی در آینه هم به دروغ به خود نشان میدهی لبخند را
که از پا نیافتی
این روزها من دردهای زیادی دیده ام
همه درد دارند
تو تنها تجسم درد نیستی
تو باید قوی باشی
تو باید عمیق باشی
حمیده ی عزیزم نشانه هایی که دریافت میکنی را میبینم
باید آرام شوی باید ارام بگیری باید درک کنی
میشد که نباشند اما حال که هستند بهشان فکر کن
به مصلحتشان
بس است...دیگر بس است چنگ زدنها...ارام بگیرو باوقار بایست
تصمیم بگیر
اعلام کن
بر حرفت بمان
نترس
یکبار هم که شده محکم بایست
باور کن به حس خوب بعدش نیاز داری
به خود بیا عزیزم
شنیدم امروز مشکی هایت را بدر اورده ای
رنگی شدی
با جعبه ی آرایشت آشتی کردی
به موهایت حالت دادی
و در مقابل آینه خندیدی
از من نخواه باور کنم اما...
برخی مواقع ظاهر سازی انقدرها هم بد نیست
شاید به نگاه متفاوت دیگران نیاز داشته باشی
شاید بخواهی جور دیگری برداشتت کنن
شاید بخواهی خوب ببیننت
قبول!
اما من میگویم بفهم
بفهمی دیگر این دلت ارام میشود
درست را بیاموز
این تنها وظیفه ی تو در قبال این داستان هاست
لطفا حواست به دستخط نباشد!جمله هارا دریاب
نشانه ها را...آدم ها را....
دیدم که چطور با تعجب این روزها از کنار مردم عبور میکنی
نگاه هایت از دور خنده دار است
مانند کسی که از فضا امده باشد به آنهانگاه میکنی
میدانم چه میگویی در دل
همه مثل هم اند..تو تاکنون رنج ها را ندیده بودی...تو تاکنون کودکانه نگاه میکردی
دنیا اندکی پیچیده تر است.قواعدی دارد که بسیاری رعایت نمیکنند
تو کشفشان کن و تو رعایتشان کن
کم اند اما...درست را عمل کن اگرچه عجیب باشد و نادر
تو بمان بر عهدت...بر عقلت... بر هر آنچه که فکر میکنی خوب و درست است...
حمیده ی عزیزم نامه ام طولانی شد ببخش اما...
این روزهایت هم زیباست
زیبایی هایش را بیاب و لذت ببر...
برس به این جمله ی زیبا : ما رایت الا جمیلا
برس مهربان ساده ی من...